Hayata dair verdigi tatla bellegimde yer eden kabak ile birlikte kavrulmus, cocukken gozlerim daha iyi gorsun diye elime tutusturulan havuclar. Mutfakta pisen yemegi salonda kos kos, sukunutle, televizyon karsisinda beklemeyeli kim bilir kac yil oldu. Bitse de gitsek tadinda yenen yemekler belki de esler, dostlar arasi paylasimlari azaltti. Hesabi alalim biz en iyisi.
Agzimdan dusen havuc parcalarinin soguk terler dokturmedigi, hayata dair gercekler uzerine dolu dusuncelerle gecen, bicak kullanmadan rahatlikla tamamlayabildigim bir aksam yemegi. Huzur ve keyif dolu. Manipulasyonlardan, uzun devrik cumlelerden, zamanin yarattigi her sikintidan uzak, iskartaya ayrilmis bir mutluluk.
2 yorum:
üzerine çikolatalı pasta ve çay da içseydin tam olurdu:)
o kadarina dayanamayabilirdim:)
Yorum Gönder