bir dugun dusunun. temmuz sicagina meydan okuyan, terletmeyen bir havanin sizi karsiladigi, yesiller icerisinde, rakinin beyaziyla geceye baslanan bir dugun. cok detayi var da ben en can alici sahneyi paylasmak istiyorum.
gece onbire dogru inceden bir ahmak islatan basliyor. bir yagmur dusunun, yarim saat yagiyor ve size bir tane damlasi bile isabet etmiyor. alandaki kimse islanmiyor. spotlar sayesinde yagdiginin farkina varabildiginiz damlalar basinizin uzerindeki bir katmanda birikiyor sanki. doganin bu buyusune kapilmisken sahneye bir dost cikiyor. gelinin mi damatin mi bilemedigimiz bir dost. serefe diyor, kadeh kaldiriyor. sesi hepimizi mest ediyor. bir, iki, uc derken son sarkiya geliyor. ilk notada kendimi kaybediyorum, ilk sekizlik biterken icimden inkar etsem de gercekle yuzlesmek zorunda kaliyorum. anahtarliktan yuzuk yapip, teklif ediyorum. evlenirim. sarki son sardunyalar.
kader, golge etme lan!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder