gündüzleri gece gibiydi
kalbinin üstündeki bulutta
gözlerin ateş saçıyor
etrafını yakıyor
sözlerin bıçak gibi
içindeki korkuda
o körpecik kalbinden eser yok
nasırlaşmış heryeri
hiçkimse dokunamaz
elini uzatamaz
hiçbir yardım ulaşmaz
duvarları aşamazsan
kendini rahat bırak
artık yaşamaya bak!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder