30 Eylül 2008 Salı

oz-en-alp



sabaha karsi tan agirincaya kadar yasanilan urperti, saatin sekizi gostermesine yakin gunesin yoklamaya bizzat imza attigi dakikalarla kaybolur ya iste bugun dogan dost da kaybedildigi dusunulen dostluk, insaniyet kavramlarini son dakikada gelen golmuscesine bizlerle bulusturarak kalplerde tahtini kurdu…

yasanilan, yasatilan, ne kadar duygu varsa zari zeybek’lere meze, ata’lara cila oluyordu… bu cumlenin burada kurulmasinin sebebi hayatin gecer not alirken rakimizin sohbetinin her zaman pekiyi olmasindan…

hayat kimi zaman kitalararasi bir yolculuk, kimi zaman atanin galip yiyenin malup oldugu bir minyatur kale maci, kimi zaman da kasim sogugunda yakilmaya calisilan hatiralarla dolu bir kutudan ibaret oldu, dokulen saclarinin altindaki deride yatan beynin kilcallarinda… fazlasini hic bir zaman da talep etmedik zaten…

eksik olma...

Hiç yorum yok: