puslu bir istanbul sonbaharinda, hisar-bebek arasi yururken uzerimize yagan damlalarla sikintilardan arinip, yeni dogmus bir cocuk kadar gunahsiz halde geldikten sonra dogmayan gunesin yarattigi aydinligi bile cok gorup cekilmesini seyrettik sahilden...
son derece dingin bir gundu..
aksam yemegine damgasini vuran ise pizzanin lezzetinden ziyade sonradan pipilotti rist'in seslendirdigini farkettigim wicked game cover'iydi.. son derece sakin, feist kivaminda basladi ve sabaha karsi kendi kendine bagiran zincirlerini kirmis bir cilgin gibi haykirmaya basladi.. sarkinin sozleri itibari ile hayatimda yeri yok ancak gunumuzde pelesenklesen cover teriminin ancak bu kadar hakki verilebilir...
pipilotti rist'e isvicre'de tapiyorlar, bir nevi turkiyenin sezen aksu'su diyebiliriz ancak sanatin her dalinda olmasindan oturu zulfu livaneli benzetmesi daha dogru olacaktir... fotograf da kendi projesinden. st.gallen'de sehrin merkezini oturma odasi olarak tasarladi ve carlos martinez tarafindan hayata gecirildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder