kentmen - menzil

bu ne savaş, ne ödüllü yarış,
akla mukayyet menzile akış.

çobansız koyunlarız gecede,
gereriz çobanı çarmıha yine de

sesleri anla, faydası yol,
çıkınca, sonun önemi yitiyor.

uyanmak değilse ölümler,
uykulara teslim ömürler.

zamansız gidenlerin anısı,
düşünce akla bir gece yarısı.

ölümleri anlat, hoş oluyor.
sonunu bilince ürkütmüyor.

kim sesiydi çetin yavuz'un gecede?
dönerken geri moda'dan evine
bir şarkı söyler, dilinde umut
yürür üstüne, gerçeği unutup...