6 Haziran 2011 Pazartesi

arkadaş

arkadaş,
ben o tabutta röveşatayı çok önce çekmiştim ve tekrar o pozisyonu yakalayamam. şu anda son düdük çalmadan önce arka direkte top bekliyorum. rakip tüm hatlarıyla kapanmış. bir mucize gerekiyor golü bulmak adına. üstelik golü atsak kazanamayacağız da. uzatmalara anca götürebilecegiz maçı.

arkadaş,
benim futbola girmem de hataydı. aynı forma altında 11 kişiyiz. karşımızda başka aynı formalı 11 kişi daha. neresinden bakarsan bak sıkıcı. hakemler, teknik direktörler, yöneticiler derken yine istedigin açıdan görebilecegin en az elli kişi var hikayede. kollektiviteden uzağım. masa başı oyunlara isyanım var. dilin kemiği yok.

arkadaş,
oysa herşey çok basitti küçükken. orta, kafa, golden ibaretti hayatımız. dokuz aylık'ta apıştan geçirdin mi beş aylık sayılırdı. beş ayın muadili röveşatayı beton zeminde çekebilecek kıvraklık hiç birimizde yoktu. sonrasında oryantal ezgiler sergilemek zorunda kaldık hayat sahasında. herkes onun bunun babası oluyordu. büyüdükçe de apışıp kaldık.

arkadaş,
aradan çok vakit geçti. orta hakem saatini kontrol ediyor. düdüğü ağzına götürmek üzere.

arkadaş,
galiba gitme vakti geldi.

arkadaş,
bu da giderken son bir not olsun.

Hiç yorum yok: