27 Eylül 2014 Cumartesi

pizza reds

Pizza reds de hayatın içerisindeki heyecanlardan biriydi ve her heyecan gibi onun da sonu vardı. Bugün de bu heyecanın son günü.

Pizza reds'in de her heyecanda olduğu gibi getirdikleri kadar götürdükleri de oldu çünkü her heyecan için bir bedel ödemek gerekiyordu bu hayatta.

Her rakı masasında konuşulan “iş  başka, arkadaşlık başka”, “işin içerisine para girdiği zaman durum değişir” klişelerine tik atmamın yanında –ki bunları zaten biliyorduk-, dipfrizle uyumak, tinercilerle kaynaşmak, babylon’a beleş girmek, devlet dairelerinde yaltaklaşmak zorunda kalmak ve en önemlisi gerçek insanla ilişki kurmak gibi normalde çok karşılaşmadığım tecrübeler yaşadım.

Pizza reds’in en önemli kazancı ise son iki ayda peder bey’i geri döndürüp, hagi’nin bilbao’ya attığı gol gibi hayata tekrardan tutunarak bir ust tura geçmesini sağlayıp, yarın itibariyle kazakistan’da yeni bir başlangıç şansı vermesidir. sıfırdan, 62 yaşında.

Zaten ilk rakıda armağan’ın çok güzel bir lafı vardı “en kötü denedik deriz” diye. Denedik olmadı.

Pizza reds bütün bu kazandırdıklarıyla bugün de kapatılmayı hak etmiştir.
Yardımı olan, gelip para bırakan herkese teşekkürler.

Bence mükemmel bir kapanış.


Hiç yorum yok: