bazen yasam karanlik bir tunel gibidir
ben her daim isiklari kapatip oturmaktan zevk aldigim icinse hayat, yasandigi sure boyunca baslangicla bitisi kavusturan bir kopru gibidir sadece.
dere tepe, ana avrat duz gittikten sonra inandigim bir tabelaya uyup, o yone saptim.
simdi hayallerini kurdugum, iki tarafi agaclarla cevrili yoldan yuruyorum agir agir. once hayat, sonra huzur dolu.
gercekten hicbirsey yok!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder