Orhan Berent'in blogundan asagidaki yazi.
Ne kadar anlamli geliyor okuyunca. cok sey yazasim geliyor siyah-beyaz renkler hakkinda ama tutuyorum kendimi bu konuda.
Alsancak çarşıdır, Mesudiye caddesidir.
Denize açılan sokakları, Rum evleri,
İki karşılıklı kahvehane,
Altay çocukluğumdur.
Alsancak stadı yürüme mesafesi,
Eski pazaryerinde manav Eko,
Biraz gevezelik, biraz muhabbet,
Bornova sokağında mola,
Efes pasta fırınında limonata,
Yazlık sinemalar,
Şölen, Kordon, Ar, Hastürk,
Hayat sokağı, ikinci kordon,
Sevinc'in önüdür Altay.
Eski fotoğraflar, eski yüzler
Zorlular ve Özgenerler,
Rıdvan Burteçin'in gözlerindeki endişedir.
Kulüp defterinde fiyakalı bir imzası,
Güzel el yazısıdır Bayram Dinsel'in.
İzmir'in arka bahçesi Kahramanlar,
Sokak içinde Büyük Altay kahvesi,
Tariş depoları, Roman mahallesi, Murteka,
İlk gençliğimdir Altay.
Kaleci Tanzer'in heybeti,
Rahmetli Sabahattin'in tribünlere bakışı,
Bilal'in kayarak müdahalesidir.
Zafer'in kel kafası,
Şeref'in fırsatçılığı,
Nevruz'un saçları,
Miço'nun mazlum bakışı,
Vefasız Çeşmeli'nin kornerden attığı gollerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder